Hi we’re the B.’s!
Jump to Polish version
Our son was identified as being Single Side Deaf (he has a profound sensorineural loss on one side, normal hearing on the other) at six weeks old via ABR, after failing his newborn hearing screening in the hospital and again at two weeks old. We have chosen not to try a BAHA (the only available option to him, given that his nerve is absent or hypoplastic) until he can express if he likes it or not. We focus on giving him a great listening environment, and on his language development. So far he is on track and speaks both English and some Polish.
When our son was first identified we were worried for him: how would this affect his development and his chance for a happy life? How would it affect his ability to communicate with his peers and perform in school? What could we do to help him? Our very first ENT told us the classic story of expecting to take a trip to Paris and instead arriving in Amsterdam. We have come to see that Paris probably would have been nice, too but once we discovered Amsterdam we never missed Paris for a second.
Cześć, jesteśmy Bozyki!
Nasz syn został zidentyfikowany jako Głuchy po Jednej Stronie (ma głęboką utratę narządów słuchowych po jednej stronie, normalny słuch po drugiej) w wieku sześciu tygodni za pośrednictwem ABR, po tym, jak nie przeszedł badania przesiewowego noworodków w szpitalu i ponownie w wieku dwóch tygodni. Postanowiliśmy nie próbować BAHA (jedynej dostępnej opcji dla niego, ponieważ jego nerw jest nieobecny lub niedorozwinięty), dopóki nie będzie mógł się wyrazić, czy mu się to podoba, czy nie. Skupiamy się na zapewnieniu mu wspaniałego środowiska odsłuchowego oraz na jego rozwoju językowym. Do tej pory jest na dobrej drodze i mówi podobnie po angielsku, jak i po polsku.
Kiedy nasz pierwszy syn został zidentyfikowany, martwiliśmy się o niego: w jaki sposób wpłynęłoby to na jego rozwój i szansę na szczęśliwe życie? Jak wpłynie to na jego zdolność komunikowania się z rówieśnikami i wykonywania w szkole? Co możemy zrobić, aby mu pomóc? Nasz pierwszy ENT opowiedział nam klasyczną historię oczekiwania na podróż do Paryża i przyjazd do Amsterdamu. Doszliśmy do wniosku, że Paryż byłby prawdopodobnie fajny, ale kiedy odkryliśmy Amsterdam, nigdy nie opuściliśmy Paryża na sekundę.